-
1 subordination
-
2 subordination
subordination 1. ECON, POL Unterordnung f; 2. BANK, FIN Nachordnung f (Rangordnung von Sicherheiten oder Haftungskapital)Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > subordination
-
3 subordination
sybɔʀdinasjɔ̃f; GRAMMUnterordnung f, Hypotaxe f, Unterstellung fsubordinationsubordination [sybɔʀdinasjõ] -
4 subordination
sub·or·di·na·tion[səˌbɔ:dɪˈneɪʃən, AM -ˌbɔ:rdənˈeɪ-]n no pl* * *[sə"bOːdI'neISən]n(= subjection) Unterordnung f (to unter +acc)* * *subordination [-dıˈneıʃn] s1. Unterordnung f (to unter akk)2. obs Unterwürfigkeit f* * *n.Abhängigkeit (Linguistik) f.Unterordnung f. -
5 subordination
-
6 subordination
sub·or·di·na·tion [sə ˌbɔ:dɪʼneɪʃən, Am - ˌbɔ:rdənʼeɪ-] n -
7 subordination agreement
Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > subordination agreement
-
8 subordination mode
< edp> ■ Unterordnungsbetrieb m -
9 субординация
-
10 повиновение
Subordination, Zucht -
11 alárendelés
(DE) Subordination {e}; Unterordnung {e}; (EN) subordinacy; subordination -
12 elatio
ēlātio, ōnis, f. (effero), I) das Hinaustragen, 1) im allg.: ferri, Act. fratr. arv. a. 184 (Corp. inscr. Lat. 6, 2099) 3, 23. – 2) insbes., das Zugrabetragen, das Begräbnis, die Beerdigung, mortui, Ulp. dig. 11, 7, 14. § 3. – II) die Hebung in die Höhe, die Aufhebung, A) eig.: a) tr.: oneris, Vitr. 10, 3 (8), 2: manus, Hieron. in Iob 15. – b) intr.: α) das Sich-Heben, die Hebung, mirabiles elationes maris, die erhobenen Wellen des Meeres, Vulg. psalm. 92, 4: elationes fluctuum, der Aufruhr, Leo M. serm. 1, 7. – β) die Hervorragung, stellarum et solis ultra finalem circulum elatio, Chalcid. Tim. 71 in. – B) übtr.: 1) als gramm. t. t., die Hebung des Tons (Ggstz. positio), Mart. Cap. 9. § 982. p. 368, 20 Eyss.: temporis, soni, vocis (Ggstz. depositio), Mar. Victorin. art. gr. 1, 9, 3 = p. 40, 16 K.: Plur. elationes (= ἄρσεις), Hebungen der Stimme, Ggstz. deiectiones (= θέσεις), Fulg. myth. 3, 9: elationes celsae, Ggstz. inclinationes infimatae, Mart. Cap. 6. §595. – 2) der Aufschwung, Schwung, a) übh.: el. et magnitudo animi, Cic.: u. so el. atque altitudo orationis suae, der hochfahrende Schwung seiner Sprache, Cic.: el. vocis, Vitr.: el. virium, Erhebung, Rühmung, Plin. – b) insbes., die Überhebung, der Übermut, Stolz, Ambros. in psalm. 4, 8. serm. 17. § 36 extr. Arnob. 2, 63 (neben arrogantia): el. mentis, Vulg. 2. Mach. 5, 21: el. iuventutis, Fulg. contin. Verg. p. 151 M. – 3) die Überordnung, Superordination (Ggstz. summissio, Unterordnung, Subordination), parium comparatio nec elationem habet nec summissionem, Cic. top. 71.
-
13 obsequium
obsequium, iī, n. (obsequor), die Nachgiebigkeit, Willfährigkeit, Gefälligkeit, Dienstbeflissenheit, bes. die sich hütet, den Launen anderer zu nahe zu treten, I) im allg., Ter., Cic. u. Liv.: amantis, Ov.: caelibis, Hor.: servorum, Serv. Verg.: ventris, das Schlemmen, Hor.: in obsequium desiderii, Willfahrung des Wunsches, Curt.: obsequio grassare, zeige dich recht höflich, Hor.: obsequium animo sumere, nach seinem Willen leben, Plaut.: obsequio et observantiā in regem cum omnibus certare, Liv.: redemptum esse ad obsequium mentiendi, Schol. Bob.: m. Gen. obi., obsequium scribendi, Frontin. – Plur., inter obsequia fortunae, Gunstbezeigungen, Curt.: omnia ei obsequia polliceor, Planc. in Cic. ep.: obsequia meliorum nox abstulerat, Tac. – übtr., v. Lebl., obs. aquarum, willfährige Strömung, Ov.: flectitur obsequio curvatus ab arbore ramus, durch Nachgeben, Ov. – II) insbes.: A) die Hingebung in der Liebe, zur Wollust, flagitiosa obsequia, Tac., dah. = Beischlaf, Begattung, v. Menschen u. Tieren, Curt. u. Colum.: obsequium amatori venditare, Liv. – B) der Gehorsam gegen Höhere (Ggstz. contumacia), deforme obsequium, Kriecherei, Servilismus (Ggstz. abrupta contumacia, Radikalismus), Tac.: u. so obsequium in principem, Tac.: obsequium erga Romanos, Tac.: in obsequium regentis parati, Tac.: iurare in alcis obsequium, Gehorsam schwören, den Eid der Treue leisten, Iustin.: obsequium rumpere, Suet.: populum in obsequia principum formare, Iustin. – als milit. t. t., der milit. Gehorsam, die Subordination, amor obsequii, Tac.; contra morem obsequii, contra fas disciplinae vim meditantur, Tac. – meton., a) der Dienst bei einem Höheren, bes. Ordonnanz-Dienst, ad obsequium venire, Capit.: milites ad obsequia iudicum vel tribunorum deputare, Veget. mil.: ratio obsequiorum, Veget. mil.- b) Plur. obsequia = Ordonnanzen, Klienten, Begleiter, Gefolge, Claud. Mam. u. Cassiod.: marinum obs., Gefolge, Apul. – / Synk. Dat. Plur. obsequis, Corp. inscr. Lat. 5, 131.
-
14 начало иерархической подчинённости уст.
nlaw. Grundsatz der hierarchischen Subordination (z. B. der Staatswissenschaft)Универсальный русско-немецкий словарь > начало иерархической подчинённости уст.
-
15 повиновение
n1) gener. Folgeleistung, Folgsamkeit, Fügung, Gefolgschaft, Gehorsam, Zucht2) obs. Subordination3) milit. Gehorsamkeit, Unterordnung -
16 подчинённость
n1) gener. Hörigkeit, Unterstellungsverhältnis, Posteriorität2) obs. Botmäßigkeit3) milit. Unterordnung4) law. Dienstbarkeit, Submission, Subordination, Unterstellung, Unterstellungsart, Inferiorität (напр., нормы) -
17 подчинение
n1) gener. Beugung, Einpassung (обстоятельствам, требованиям), Fügung, Subalternation, Unterjochung, Untertänigkeit, Unterwerfung, Subjektion, Supposition2) obs. Subordination3) milit. (тк.sg) Unterstellung4) gram. Hypotaxe, Hypotaxe (предложений), Hypotaxis (предложений), Unterordnung (предложений)5) law. Botmäßigkeit, Niederhaltung, Zuordnung, Submission6) econ. Unterstellung7) psych. Unterlegenheit8) IT. Nachkommenschaft (PL/1), Zuordnen9) busin. Unterordnung10) nav. Befehlsbereich -
18 субординация
n1) gener. Unterordnung (unter A êîìó-ë.), Vorgesetztenverhältnis2) obs. Subordination3) milit. Befehlsverhältnisse, militärische Unterstellung, Über- und Unterordnung, Über- und Ünterordnungsverhältnisse4) law. Dienstgehorsam, Rangrücktritt5) econ. Rangordnung -
19 conjonction
kɔ̃ʒɔ̃ksjɔ̃f1) GRAMM Konjunktion f, Bindewort n2) ( rencontre) Bindung f, Union f, Zusammentreffen n3) ( de deux astres) ASTR Konjunktion fconjonctionconjonction [kõʒõksjõ]1 grammaire Konjunktion féminin, Bindewort neutre; Beispiel: conjonction de coordination beiordnende Konjunktion; Beispiel: conjonction de subordination unterordnende Konjunktion -
20 infériorité
ɛ̃feʀjɔʀitefMinderwertigkeit f, Unterlegenheit f, Inferiorität finférioritéinfériorité [ɛ̃feʀjɔʀite]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
subordination — [ sybɔrdinasjɔ̃ ] n. f. • 1610; lat. médiév. subordinatio → subordonner 1 ♦ Subordination à... : le fait d être soumis à l autorité de (qqn). ⇒ assujettissement, dépendance, tutelle. La subordination des fonctionnaires les uns aux autres (⇒… … Encyclopédie Universelle
subordination — sub·or·di·na·tion /sə ˌbȯrd ən ā shən/ n: an act or instance of subordinating; also: the remedy of subordinating a claim see also equitable subordination Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
Subordination — may refer to one of the following.*Subordination in a hierarchy (in military, society, etc.) ** Subordination (trait), obedience *Subordination (linguistics) *Subordination (finance) *Subordination agreement, a legal document used to deprecate… … Wikipedia
subordination — Subordination. s. f. v. Certain ordre establi entre les personnes, les choses; en sorte que les unes dépendent des autres. La subordination maintient la discipline dans les armées. il y a de la subordination de l Enseigne au Lieutenant, du… … Dictionnaire de l'Académie française
Subordination — Sub*or di*na tion, n. [Cf. F. subordination.] 1. The act of subordinating, placing in a lower order, or subjecting. [1913 Webster] 2. The quality or state of being subordinate or inferior to an other; inferiority of rank or dignity; subjection.… … The Collaborative International Dictionary of English
Subordination — (lat. subordinatio „Unterordnung“) hat neben der allgemeinen Bedeutung Unterordnung folgende Bedeutungen: in der Linguistik, siehe Subordination (Linguistik) in der Theologie, siehe Subordinatianismus … Deutsch Wikipedia
Subordination — (v. lat.), 1) Unterordnung; 2) der Gehorsam, welchen Jemand in Dienstverhältnissen einem Anderen zu leisten hat. Über Subordinationsvergehen od. Subordinationsverbrechen bei Civilisten s. u, Amtsverbrechen. Strenger ist die militärische S.,… … Pierer's Universal-Lexikon
Subordination — (lat.), »Unterordnung«, Dienstgehorsam; beim Militär die Pflicht des Untergebenen, jedem Befehl seines Vorgesetzten sich ohne Widerrede zu fügen, die Grundlage aller Disziplin und Manneszucht (vgl. Insubordination). In der Logik ist S. der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Subordination — Subordination, Unterordnung, der militärische augenblickliche Gehorsam; subordiniren, unterordnen, unterwerfen … Herders Conversations-Lexikon
subordination — [sə bôrd΄ n ā′shən] n. 1. a subordinating or being subordinated 2. Now Rare subjection or submission to rank, power, or authority; obedience * * * See subordinately. * * * … Universalium
Subordination — Subordination,die:⇨Gehorsam(1) … Das Wörterbuch der Synonyme